လြမ္းေစတီ
တုိ႔ထိခြင့္လည္းမရွိေတာ့
ဆုပ္ကုိင္ခြင့္လည္းမရွိေတာ့
မင္းရင္ခုန္သံကုိလုံေအာင္ဖုံးေပးပုိင္ခြင့္လည္းမရွိေတာ့
မင္းလည္းေမ့ေလ်ာ့လုိက္ရုံ
ပုံၿပင္ကုိပုံၿပင္အတုိင္းထားလုိက္ရုံ
ဒီေလာက္ပဲတုိ႔တတ္ႏုိင္ခဲ့..။
သူ႔ကုိမင္းမခ်စ္ပဲနဲ႔
မင္းကုိသူဘာလုိ႔သိမ္းပုိက္ခဲ့တာလည္း
မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ခ်စ္ရက္သားနဲ႔ငါတုိ႔ဘာလုိ႔ေ၀းကြာခဲ့တာလည္း
ရာဇ၀င္ေခတ္
ပေဒသရာဇ္တုိ႔ရာဂမီး
အတားအဆီးမဲ့ကာမပုိင္၀တၴဳမွာ
ခ်စ္ရသူတုိ႔ဇာတ္နာခဲ့ရဖူးပါၿပီ။
အၿဖစ္အပ်က္ေတြၿဖစ္ပ်က္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္
အေငြ႔အသက္ေတြက်န္ရစ္ၾကရမယ္
ရႈမဆုံးတဲ့အလြမ္းေတြငါေပြ႔ရင္း
ေတာင္ကုန္းေလးေပၚငါတက္ခဲ့တယ္။
ေညာင္ပင္က
ဓမၼေတးကုိဆုိေနရဲ့
ရုိးၿပတ္ေတာက
ေနပူထဲမွာငုိေနရဲ့
ငါ့ႏွလုံးသားကလူ႔သမုိင္းထဲလဲက်ေနခဲ့တယ္
လြမ္းေစတီက
မင္းနဲ႔ငါအေၾကာင္း
ေႏွာင္းလူေတြကုိေၿပာၿပမယ္
တုိ႔ႏွစ္ေယာက္
ေလ်ွာက္ခဲ့ရတဲ့ငရဲကုိ..။
